تحلیل وضعیت فعلی کسب و کار شما
با پر کردن پرسشنامه ذیل از وضعیت موجود در کسب و کارتان مطلع شوید.
رهبری چیست : مدیریت به معنای انجام کارها به درستی است. پیتر دراکر، نویسنده و مربی مشهور در زمینه مدیریت، با این نقل قول به تفاوت میان رهبری و مدیریت اشاره کرده است. بر خلاف اعتقاد عموم، یک مدیر خوب همیشه یک رهبر خوب نیست، زیرا رفتارهایی که یک فرد را به یک مدیر خوب تبدیل می‌کند، اغلب با نوآوری سازگار نیست. رهبری به معنای هدایت و الهام دادن افراد به انجام کارها به بهترین شکل ممکن است. با خواندن ادامه مطلب، شما با تفاوت میان رهبری و مدیریت آشنا خواهید شد.
رهبری به معنای هدایت کردن و رسیدن به چیزهای جدید و بهتر است. رهبران به دیگران انگیزه می‌دهند تا به نوآوری بپردازند و برای رسیدن به موفقیت، از دستاوردها و یادگیری تیم استفاده می‌کنند. در مقابل، مدیریت مربوط به ترغیب افراد به پیروی از قوانین برای حفظ وضعیت موجود است و سعی می‌کند تیم را به سمت اهداف مشخصی هدایت کند. مدیر باید چهار کارکرد حیاتی شامل برنامه‌ریزی، سازماندهی، رهبری و کنترل را به خوبی انجام دهد. در کل، رهبری به هدایت و رسیدن به چیزهای جدید و بهتر و مدیریت به حفظ وضعیت موجود و دستیابی به اهداف مشخص می‌پردازد.
رهبران و مدیران برای رسیدن به اهدافشان، رویکردهای متفاوتی دارند. مدیران سعی می‌کنند با پیروی از قوانین و رویه‌ها، کارها را به خوبی انجام دهند، در حالی که رهبران با شکستن هنجارها و به چالش کشیدن وضعیت موجود، پیشرفت می‌کنند.
رهبران و مدیران دیدگاه‌های متفاوتی دارند. رهبران دید بلندپروازانه دارند و برای تیمشان اهداف جدید تعیین می‌کنند، در حالی که مدیران برای انجام نتیجه، اطمینان حاصل می‌کنند که هدف تعیین شده به خوبی و به موقع انجام شود. به طور کلی، رهبران بینا هستند و مدیران همچون مجری عمل می‌کنند.
مدیران با تفویض مسئولیت بین تیم به اهداف خود می رسند. آنها به طور تاکتیکی کار را بین کارکنان توزیع می کنند و منابع موجود مورد نیاز برای رسیدن به هدف را سازماندهی می کنند.
در این میان، رهبران به مردم انگیزه می دهند. آنها علاوه بر تلاش برای دستیابی به اهداف سازمانی، بر توسعه شخصی تیم خود تمرکز می کنند. آنها رشد آینده تیم خود را تصور می کنند و برای دستیابی به آن تلاش می کنند.
پیشنهاد: اگر به دانستن علم کوچینگ علاقه دارید مقاله کوچینگ کسب و کار چیست را مطالعه کنید.
یک رهبر همیشه سعی می کند در هر شرایطی، با تحلیل و ارزیابی بهترین نتایج را بدست آورد. اما یک مدیر فقط به سؤالاتی مانند چگونگی و زمان تأکید می‌کند که به آنها در رسیدن به اهداف کمک می‌کنند و سعی می‌کنند با پذیرش وضعیت فعلی، بهبودات لازم را ایجاد کنند.
رهبران همیشه افرادی نیستند که در یک سازمان مقام بالایی دارند، بلکه این افراد به دلیل اخلاق کاری و باورهایشان شناخته می‌شوند. رهبران به کار خود علاقه‌مند هستند و با شور و شوق خود برای رسیدن به اهداف، همکارانشان را تحریک می‌کنند و به آنها کمک می‌کنند تا به اهدافشان برسند.
رهبران خصوصیت های منحصر به فردی دارند که آنها را از یکدیگر متمایز می کند. به همین دلیل، مطالعه انواع مختلف سبک های رهبری به شما کمک می کند تا تصمیم بگیرید کدام نوع رهبری با شما سازگار است.
رهبر خودکامه، رهبری است که کامل به تیمش امر می‌کند و هیچگاه باورها و قوانینش را برای دیگران تغییر نمی‌دهد. تصمیم‌گیری در این تیم توسط رهبر صورت می‌گیرد و اعضای تیم از آنچه رهبر تعیین کرده پیروی می‌کنند.
این نوع رهبری امروزه محبوبیت کمتری در بین رهبران دارد چرا که باعث می‌شود که تغییرات سخت باشد. رهبران جدیدتر با تصمیمات نوآورانه‌ی خود، تعریف رهبری را دوباره تعریف می‌کنند
Laissez-Faire از یک کلمه فرانسوی به معنای “اجازه دادن به انجام” گرفته شده است.در این نوع رهبری، اعضای تیم این آزادی را دارند که کار خود را مطابق میل خود انجام دهند. به آنها آزادی داده می شود تا دیدگاه و هوش خود را در انجام وظایف تجاری به‌کار ببرند.
در این نوع رهبری، اعضای تیم و رهبران به طور مساوی در تحقق اهداف تجاری سهیم هستند. علاوه بر این، آنها با هم کار می کنند و به یکدیگر انگیزه می دهند تا به اهداف شخصی خود نیز برسند. این نوع رهبری منجر به یک محیط کاری مثبت می شود.
در سبک رهبری بوروکراتیک، رهبران به شدت به قوانین و سیاست‌های سازمانی پایبند هستند و از اعضای تیمشان نیز همین رفتار را انتظار دارند. رهبران بوروکراتیک معمولاً سازماندهی شده و خودپسند هستند.
هیچ سبک رهبری درست یا غلطی وجود ندارد. بنابراین، بر عهده خود شماست که تصمیم بگیرید چه نوع رهبری را دوست دارید.
۱. صداقت و درستی: رهبران برای اخلاق و صداقت ارزش قائل هستند. آنها افرادی را همراه خود دارند که به آنها و دیدگاهشان ایمان دارند.
۲. الهام: رهبران خودپسند هستند و این باعث می شود که آنها تأثیرگذاران بزرگی باشند. آنها الهام بخش خوبی برای همراهان خود هستند. آنها به دیگران کمک می کنند تا نقش خود را در یک زمینه بزرگتر درک کنند.
۳. مهارت های ارتباطی: رهبران مهارت های ارتباطی بالایی دارند. آنها با تیم خود شفاف هستند و شکست ها و موفقیت ها را با آنها به اشتراک می گذارند.
۴. چشم انداز: رهبران بینا هستند. آنها ایده روشنی از آنچه می خواهند و چگونگی رسیدن به آن را دارند. رهبران از آنجایی که ارتباطات خوبی دارند، می توانند دیدگاه خود را با موفقیت با تیم به اشتراک بگذارند.
۵. روحیه تسلیم ناپذیر: رهبران وضعیت موجود را به چالش می کشند. از این رو هرگز به راحتی تسلیم نمی شوند. آنها همچنین راه های منحصر به فردی برای حل یک مشکل دارند.
۶. همدلی: یک رهبر باید فردی عاطفی و همدل باشد زیرا به آنها در ایجاد پیوند قوی با تیم خود کمک می کند. همچنین، این ویژگی ها به یک رهبر در رسیدگی به مشکلات، شکایات و آرزوهای اعضای تیم کمک می کند.
۷. هدف: اگرچه همدلی ویژگی مهمی است که یک رهبر باید از آن برخوردار باشد. اما، تحت تأثیر احساسات قرارگرفتن در هنگام تصمیم گیری تجاری کار اشتباهی می باشد.
۸. هوشمندی: یک رهبر خوب باید به اندازه کافی باهوش باشد تا به راه حل های تجاری برای مشکلات دشوار برسد. علاوه بر این، یک رهبر باید تحلیلگر باشد و قبل از تصمیم گیری، جوانب مثبت و منفی را بسنجید.
۹. ذهن باز و خلاقیت: یک رهبر خوب کسی است که پذیرای ایده ها، امکانات و دیدگاه های جدید باشد. رهبر خوب بودن به معنای درک این است که هیچ راه درستی برای انجام کارها وجود ندارد. بنابراین، یک رهبر خوب همیشه آماده گوش دادن، مشاهده و تمایل به تغییر است. آنها همچنین متفکرانی خارج از چارچوب هستند و تیم های خود را به انجام این کار تشویق می کنند.
۱۰. انعطاف پذیر: از آنجایی که رهبران مفهوم “بهبود مستمر” را درک می کنند، همچنین می دانند که سازگاری آنها را به موفقیت می رساند. هیچ چیز طبق برنامه پیش نمی رود از این رو، انعطاف پذیر بودن به مدیر کمک می کند تا در موقعیت های پیچیده، موضع خود را حفظ کند.
منبع :emeritus.org
با پر کردن پرسشنامه ذیل از وضعیت موجود در کسب و کارتان مطلع شوید.