انواع منابع انسانی: منابع انسانی یعنی بخشی از یک شرکت یا سازمان که مسئولیت مدیریت و توسعه کارکنان را دارد. در این حوزه، فرآیند استخدام کارمند و همچنین مسائلی مانند حل تعارضات، شیوههای کار منصفانه و تنوع در محل کار مورد بررسی قرار میگیرد. اگر به دنبال شغلی هستید که فرصت خدمت به کارکنان یک شرکت را به شما بدهد، میتوانید به دنبال فرصتهای شغلی در حوزه منابع انسانی باشید. در این حوزه، میتوانید با پذیرش فرصتهای شغلی، با مسئولیتها و فرصتهای گستردهای در جهت پیشرفت شغلی و دستمزد بالاتر روبرو شوید.
چرا منابع انسانی در کسب و کار مهم است؟
بخش منابع انسانی در شرکتها به ویژه در ایران باید کاملاً عملی و کاربردی باشد. چراکه این موضوع میتواند رضایت و وفاداری کارکنان را ارتقا دهد. اگر روابط بین کارکنان و مدیران بهبود یابد، حقوق کارکنان رعایت شود و نیازهای آنها پاسخگویی شود، عملکرد شرکت بهبود مییابد و همچنین زمان و هزینه شرکت صرفه جویی میشود. بخش منابع انسانی همچنین میتواند تحقیقاتی را برای اطمینان از دستمزد رقابتی انجام دهد و راههای مقرون به صرفهای برای مذاکره در مورد نرخ بهتر مزایای کارکنان توسعه دهد. به علاوه، بخش منابع انسانی میتواند با برگزاری دورههای آموزشی و توسعه حرفهای، پتانسیل کارکنان را ارتقا داده و در نهایت باعث رشد و توسعه شرکت شود.
انواع متداول تخصص های منابع انسانی
در اینجا 11 مورد از رایج ترین نوع مشاغل منابع انسانی برای مطالعه قرار دادهایم
1. کارشناس استخدام
متخصصان استخدام، با نام “متخصصان کاریابی” شناخته میشوند و در پیدا کردن شغل مناسب به افراد جویای کار کمک میکنند. آنها به عنوان یک عضو از بخش منابع انسانی یا یک آژانس کاریابی فعالیت میکنند. این متخصصان دانش عمیقی در مورد شرح وظایف شرکتها، فرآیندهای استخدام، بستههای حقوقی و مزایا دارند. برای پیدا کردن متقاضی مناسب، آنها میتوانند به نمایشگاههای کار، مدارس و سازمانهای حرفهای مراجعه کنند و خدمات خود را بهصورت آنلاین یا در نشریات چاپی تبلیغ کنند.
2. دستیار منابع انسانی
وظایف اصلی دستیاران منابع انسانی عبارتاند از کمک به مدیران و مدیران منابع انسانی در انجام وظایف اداری. در این راستا، آنها باید در مورد مسائل مختلفی مانند غیبت، خاتمه کار، گزارش عملکرد، شکایات و اطلاعات مربوط به غرامت کارکنان، مستنداتی را تهیه نمایند. همچنین، آنها به صورت معمول در فرآیند استخدام نیز کمک میکنند. به عنوان مثال، آنها میتوانند شرح شغل را تهیه کنند، با مراجع مختلف تماس بگیرند و با متقاضیان ارتباط برقرار کنند.
3. هماهنگ کننده منابع انسانی
وظایف اصلی هماهنگ کنندگان منابع انسانی، در تسهیل برنامهها و عملکردهای منابع انسانی تحت هدایت مدیر یا مدیر منابع انسانی، انجام میشود. آنها برای این منظور برنامهریزی اجرایی جهت گیریها، رسیدگی به نگرانیهای کارکنان و هماهنگی آموزش و توسعه کارکنان را انجام میدهند. همچنین، هماهنگ کنندگان منابع انسانی درباره روندهای کسب و کار و بهترین شیوههای بهبود فرآیندها و سیاستهای منابع انسانی که به رضایت کارکنان کمک میکند، تحقیق میکنند.
4. کارشناس منابع انسانی
وظایف اصلی یک متخصص منابع انسانی، شامل جذب و قرار دادن کارکنان است. برای انجام این وظیفه، غربالگری، استخدام، مصاحبه و قرار دادن کارکنان در فرصتهای شغلی مربوطه انجام میشود. همچنین، آنها ممکن است توسط شرکتهای خصوصی و سازمانهای دولتی که در آنجا کار میکنند، استخدام شوند. در برخی مواقع نیز، متخصصان به نمایشگاههای کار و پردیسهای کالج میروند تا شخصاً با متقاضیان ملاقات کنند. در ضمن، متخصصان منابع انسانی برای کارکنان جدید، بررسی پیشینه و جهتگیری انجام میدهند.
5. استخدام کننده
در شرکتهای خصوصی، وظیفه اصلی کارفرمایان یعنی صاحبان کسبوکار و مدیران، پیدا کردن افراد مناسب برای شغلهای مختلف است. برای این کار، آنها میتوانند از مشاغل آنلاین یا آژانسهای استخدامی استفاده کنند. نقش این آژانسها در یافتن بهترین متقاضیان برای شغلهای خاص و صنایع مختلف است. آنها با تخصص در استخدام، سعی میکنند با بررسی درخواستها و تماس با افراد مناسب، به دنبال بهترین متقاضیان برای هر شغل باشند و آنها را در مناسبترین موقعیتهای شغلی قرار دهند. همچنین، آنها در مورد حقوق و دستمزد با متقاضیان مذاکره میکنند تا شرایط مناسبی برای هر دو طرف فراهم شود.
6. مدیر استخدام
مدیران استخدام در شرکتها مسئولیت های زیادی دارند که از جمله آنها میتوان به بررسی پیشینه و جذب نیروها، نظارت بر استخدامکنندگان و مدیریت فرآیند منابع یابی اشاره کرد. همچنین، آنها باید با قوانین کار آشنا باشند و با سایر مدیران بخش همکاری کنند تا نیازهای استخدامی آینده را پیش بینی کرده و معیارهای استخدام را دنبال کنند تا از شیوههای کارآمد استخدام اطمینان حاصل کنند. به عبارت سادهتر، مدیران استخدام در شرکتها باید به نیازهای استخدامی شرکت توجه کنند و با رعایت قوانین کار، به دنبال جذب کارکنان مناسب برای شرکت باشند.
7. مدیر منابع انسانی
مدیران منابع انسانی، بر کل بخش منابع انسانی نظارت دارند و اطمینان حاصل میکنند که اعضای تیم وظایف خود را به طور موثر انجام میدهند. آنها با کارکنان سطح اجرایی ملاقات کرده تا فرآیند استخدام را استراتژیک کنند و برای اطمینان از انجام وظایفی که اعضای تیمشان به نتایج دلخواه میرسند، کار کنند. همچنین، مدیران منابع انسانی اغلب مصاحبههای خروجی انجام میدهند و مسائل حساس کارکنان را مدیریت میکنند. آنها همچنین مسئول حفظ سوابق بخش و نمودارهای سازمانی هستند.
8. مدیر روابط کارکنان
مدیران روابط کارکنان، با پرداختن به رفتارهای خاصی که بر محل کار تأثیر میگذارد، یک محیط کاری هماهنگ را حفظ میکنند. دانش آنها از قوانین استخدام ایالتی و فدرال به آنها کمک میکند تا درک کنند که چگونه روند حل تعارض و سایر موقعیتهایی را که مستلزم مذاکره هستند مدیریت کنند. مدیران روابط کارکنان باید مهارتهای ارتباطی و بین فردی عالی داشته باشند و باید بدانند که چگونه مسائل حساس را مدیریت کنند.
9. کارشناس روابط کار
متخصصان روابط کار، در زمینههای اقتصادی و قوانین کار بسیار ماهر هستند. آنها مسئول تهیه اطلاعاتی هستند که در فرآیند چانه زنی جمعی لازم است. علاوه بر این، آنها برنامههای روابط کار صنعتی را اجرا میکنند، به کارکنان مشاوره میدهند و اطلاعات آماری را جمعآوری کرده و به مدیران شرکت کمک میکنند تا در مورد قراردادهای کارکنان تصمیمات بهتری بگیرند.
10. مدیر تجربه کارکنان
مدیران با تجربه در استراتژی کسب و کار، به خوبی میدانند چگونه مشکلات را حل کنند تا تیمها کارآمدتر شوند. این مدیران با سایر مدیران همکاری میکنند تا برنامههای مناسبی برای طراحی شغلی، تمرینات تیمسازی و سایر برنامههای افزایش رضایت کارکنان ارائه دهند. مهمتر از همه، مهارتهای رهبری آنها به شکل مثبت فرهنگ شرکت را بهبود میبخشد.
11. وظایف اصلی مدیر منابع انسانی
مدیران منابع انسانی، معمولاً تجربه کاری طولانی در این حوزه دارند و در شرکتها به عنوان “مدیران منابع انسانی” شناخته میشوند. وظایف اصلی آنها شامل نظارت بر بخش منابع انسانی شرکت برای اطمینان از کارآمدی و سودآوری است. آنها به مدیر اجرایی شرکت گزارش میدهند و به برنامههای آموزشی و گرایش کارکنان هدایت میکنند. همچنین، آنها بر رویههای مدیریت پایگاه داده نظارت میکنند. در برخی موارد، آنها ممکن است بر بودجه بخش نظارت کنند.
منبع:.indeed.com